Wie was Groen van Prinsterer

Guillaume (Willem) Groen van Prinsterer werd op 21 augustus 1801 geboren in Voorburg. Zijn opleiding eindigde bij de promotie in de Rechten en in de Letteren, beide op 17 december 1823.

Aanvankelijk was Groen als advocaat werkzaam in Den Haag. In 1827 werd hij verbonden als referendaris aan het Kabinet van Koning Willem I, waar hij gelegenheid had de achtergronden van de regeringspolitiek van nabij te zien. Zo verkeerde hij ook een jaar in Brussel. Van 1829 tot 1836 was hij secretaris van het Kabinet. In 1836 verbleef Groen drie maanden in Parijs in opdracht van Koning Willem I om onderzoek te doen naar archiefstukken van het Huis van Oranje.

Nagenoeg zijn hele leven woonde Guillaume Groen van Prinsterer aan de Korte Vijverberg, aan de Hofvijver. Dit huis was gebouwd in 1635 en sinds 1797 eigendom van de familie Groen van Prinsterer. Dat zoon Willem in Voorburg is geboren, komt omdat daar het zomerse buiten ‘Vreugd en Rust’ stond. Sinds 1913 is in het gebouw aan de Korte Vijverberg het Kabinet van de Koning gevestigd (het instituut dat de contacten tussen staatshoofd en ministers regelt).

Met korte onderbrekingen zat Groen van 1849 tot 1857 en opnieuw van 1862 tot 1871 in de Tweede Kamer. Ook als volksvertegenwoordiger is Groen een man van betekenis geweest, ondanks het feit dat hij vaak alleen stond. Zijn deskundigheid en scherpzinnigheid dwongen respect en bezinning af.

Guillaume Groen van Prinsterer behoort tot de belangrijkste personen die in de 19e eeuw de maatschappij en de politiek in Nederland hebben vormgegeven. Hij stond aan de basis van ‘een antirevolutionaire opvatting over politiek en geschiedenis’. Zijn brieven en geschriften geven blijk van zijn gedachten en betrokkenheid bij tal van aspecten van het maatschappelijk en politiek leven, zoals op het terrein van het staatsrecht en het christelijk onderwijs. Als historicus gaf hij bronnen uit over de geschiedenis van het Oranjehuis en schreef hij boeken waarvan de bekendste zijn het Handboek der geschiedenis van het vaderland en Ongeloof en revolutie.
Groen van Prinsterer onderhield een zeer drukke briefwisseling met andere (leidende) figuren in Nederland op politiek, kerkelijk, wetenschappelijk en cultureel gebied. Verder heeft hij een grote hoeveelheid onuitgegeven 'bescheiden' nagelaten.

In 1875 schreef Groen in het door hemzelf uitgebrachte blad ‘Nederlandse Gedachten’ zijn ‘christelijk historisch testament’:
De zinspreuk: “Een Staatsman niet! Een Evangeliebelijder!" geeft de kern aan van Groens optreden in politiek en wetenschap.

Groen van Prinsterer stierf op 19 mei 1876.

Biografie
Prof. dr. Roel Kuiper (voormalig WI-directeur CU en1e Kamerlid voor de CU en hoogleraar Christelijke identiteit aan de Theologische Universiteit Kampen|Utrecht) schreef een biografie over Groen van Prinsterer. Ook de Commisssaris van de Koning in Zuid-Holland, de heer Jaap Smit schreef over het leven en werken van Groen. Meer recent is eind 2019 door enkele initiatiefnemers, waar onder onze vereniging, de Stichting Wetenschappelijke Biografie groen van Prinsterer opgericht. Deze stichting heeft in de persoon van Dr. G. (Gertjan) Schutte een biograaf gevonden die in de tweede helft van 2025 eindelijk de lang ontbeerde wetenschappelijke biografie over het leven en werken van Groen zal opleveren.